Wiki tatu (Week 3) - Reisverslag uit Arusha, Tanzania van Joyce Hazenoot - WaarBenJij.nu Wiki tatu (Week 3) - Reisverslag uit Arusha, Tanzania van Joyce Hazenoot - WaarBenJij.nu

Wiki tatu (Week 3)

Door: Jesca

Blijf op de hoogte en volg Joyce

23 April 2017 | Tanzania, Arusha

Weer nummer 3 is voorbij. Het is gek hoe snel je aan dingen went waar je eerst van schrok. Al weet ik niet of de Dala Dala ooit gaat wennen. Maar goed het straat beeld, de hobbelige wegen en het constant worden aagesproken beginnen een plekje te krijgen. Maar het zou saai zijn als alles meteen went, maar hier is geen dag hetzelfde dus ook deze week zijn er weer dingen opgevallen/gebeurd. Ik begin meteen met hetgene waar ik toch meest van opkeek/schrok. Dinsdag ging ik met de Dala Dala naar de Maasai. Tijdens de rit werden wij aangehouden door de politie. Het aanhouden van de politie gaat heel willekeurig maar als er een blanke achter het stuur zit, laten we zeggen dat de kans dat je aangehouden wordt 'iets' hoger ligt. Maar goed wij werden dus aangehouden om te controleren of alle papieren in orde waren. Nou niet dus. Onze chauffeur had geen rijbewijs... Wat is hier de 'straf': een boete van 30.000 shillings, wat gelijk staat aan ongeveer 15 euro. Na betalen mag je gewoon weer doorrijden... Nou daar viel mijn mond wel even van open. Toen vertelde mijn begeleider ook nog eens dat alle wat je hier fout doet is 30.000 shilling boete, geen onderscheid in ernst.
Andere dingen die me zijn opgevallen zijn het ontzettend vele toeteren. Het alleen gebruiken in nood is hier totaal niet van toepassing. Meer om aan te tonen dat je er aan komt of om te groeten. Ook schijnen ze met hun lichten naar elkaar om te groeten. Gezelligheid gaat dus boven veiligheid in het verkeer. Sowieso heeft veiligheid in het verkeer hier geen betekenis. Van elke kant halen ze in, geen verkeersborden/lijnen en spookrijden is hier heel normaal. Ook ontbreken er vaak lichten en is er geen stoep dus mensen lopen langs de weg. Ze hebben wel zebrapaden maar stoppen totaal niet daarvoor, meer een straatversiering. Naar mijn idee vallen de auto's hier bijna van ellende uit elkaar. Ik heb nog niet in een auto gezeten waar je niet iets hoort kraken of de snelheidsmeter het doet. Ze weten dus totaal niet hoe hard ze rijden.
Ik vind het straatbeeld twee kanten hebben. Je kunt hier op elke meter hier wel iets kopen, mensen groeten en zorgen echt voor mekaar en de natuur is echt prachtig. De andere kant weet je dat de reden waarom er om elke meter iets te koop is er geen ander werk. Ook het niet hebben van vuilnisbakken waardoor je in de prachtige natuur plastic vindt. In Arusha is dit nog erger. Je ziet veel onafgemaakte huizen. Het gaat op zn Afrikaans: mensen starten met het opbouwen maar dan op is het geld em wordt het stilgelegd zodat ze kunnen werken wanneer ze weer genoeg hebben gaan ze verder. Dit kan jaren duren.

Iets wat echt heel gebruikelijk hier maar ik erg goor vind is het ophalen van de neus en kwatten.. In de Maasai hebben ze zo'n spleet tussen hun voortanden waar z doorheen kwatten. Ik zou bijna denken dat die speelt daarom daar zit!

Woensdag de tweede les Swahili gekregen, dit keer over cijfers. ingewikkeld joh! Maar heel leuk om te leren. Even een voorbeeld:
17.595 = elfu kumi mia saba elfu tano tisini na tano. Heavy shit he?

Donderdag was ik in de kliniek en mocht ik helpen met de 'administratieve kant'. Alles gaat hier nog op papier (zelfs het bonnetjes in restaurants). Een van de taken was van blanco papier, lijntjes papier maken met een lineaal. Een andere taak was om afspraken in te plannen voor een vervolgafspraak. Dit gaat per dag zonder tijdstip. Je geeft dus aan 18 mei kom je terug, tijdstip bepalen ze zelf. Het was erg rustig in de kliniek omdat het heftig had geregend en wegen dan slecht begaanbaar zijn. Ook komen mensen van ver lopen (geen geld voor het openbaar vervoer, terwijl het 25 cent kost per Dala Dala).
Vrijdag was ik helaas gevloerd door buikgriep (ik wist dat het eraan zou komem) en kon daardoor niet naar stage.. gelukkig is hier niks met een mega strak schema en kan het verplaats worden naar volgende week. Vorige week had ik trouwens een zakje drop meegenomen en de Maasai meiden dit laten proeven. Ze vonden het helemaal niks! Ze konden niet begrijpen dat een candy zo zout was, hoort toch zoet te zijn? Denk niet dat ze nog snel iets van mij aannemen hihi. Meer voor mij :)

Zaterdag heb ik alvast een voorproefje gehad voor mijn 3-daagse safri trip. Ik ben aar Arusha National Park geweest samen met mijn huisgenoten. Het was héél tof!! We beonnen wel typisch Afrikaans. We werden op 08.30 (heel bijzonder, op tijd) opgepikt en gingen vervolgens naar de bank omdat er niet contant betaald mocht worden in het park. Het duurde maar liefs 2 uur voordat het geld op de bank stond.. Wij wachten in een Jeep. Daarna gingen we naar het restaurant waar we onze lunch box gingen bestellen, hier konden wij vervolgens ook een uur op wachten. Dus 3 uur verder konden wij (eindelijk) richting het park. De chaffeur vroeg ons net voordat we er waren welke dieren we hoopten te zien. Ik gaf aan een olifant, dit werd lastig omdat er in Arusha maar een hele kleine gemeenschap olifanten zitten. Voordat we het park in mochten moesten wij registeren dat wij het park in gingen, dit duurde ook een uurtje. Tijd voor een plaspauze dus. De weg naar het toilet huisje zagen we bosjes bewegen, nog onvermoedend liepen we verder. Tot er uit het niets een OLIFANT te voorschijn kwam!! ZO GAAF. Ik denk dat wij er 5 meter van afstonden. We kregen meteen te horen dat wij erg stil moesten zijn, je moet olifanten namelijk niet laten schrikken want dan kunnen ze wel eens ageressief reageren. In stilte hebben wij genoten van het fantatische beest. De 4 uur wachten ervoor ben je dan alweer vergeten. In het park ging het genieten verder. We hebben een walking safari gedaan waar we een everzwijn familie gespot , maar liefst 10 kleintjes, hobbelend achter mama of papa aan. Ook hebben wij buffels, een python en baviannen tegen kwamen. Daarna verder in de grote safari jeep. In het Park kwamen wij giraffe, zebra's, gazelle's en blue monkeys tegen zijn gekomen. Ik heb flink met de go pro gefilmd en foto's gemaakt dus zal een paar kiekjes plaatsen om jullie een indruk te geven (en een beetje jaloers te maken natuurlijk hihi) van deze bijzondere dag.

  • 23 April 2017 - 19:27

    Astrid:

    Wat een ervaringen lieverd, kan me voorstellen dat je denkt dat je op een andere wereld zit af en toe. Hoop je nog een keer zelf te zien en te spreken . <3

  • 23 April 2017 - 19:40

    Kiran:

    Lieve Jes,

    Ik zie en lees dat je aan het genieten bent. Super! Alles wat je schrijft is zo herkenbaar, vooral het verkeer. Als ik het lees zie ik het helemaal (weer) voor me. Tof dat je je eerste olifant hebt gespot en dit is nog maar het begin. Als je de Serengeti in gaat kom je er zeker meerdere tegen. En dan over de andere dieren nog niet te spreken. Geniet verder! Enne ja... dat leren tellen is zeker 'heftige shit!'

    Liefs Kiran

  • 24 April 2017 - 10:27

    Saskia:

    Komisch verhaal. Ik heb ervan genoten. Vooral van je opmerking over de spleetjes tussen hun tanden! Ja het er inderdaad heel anders aan toe dan bij ons! Blijf je maar verbazen. Dat is beter dan je te ergeren. Ik wens je nog veel plezier! Groet Saskia

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Joyce

Actief sinds 20 Feb. 2017
Verslag gelezen: 338
Totaal aantal bezoekers 74240

Voorgaande reizen:

31 Maart 2017 - 31 Mei 2017

Tanzania 2017

Landen bezocht: