Monday!

Maandag, de eerste dag dat Joyce en ik echt ieder zijn echt ding ging doen. Joyce haar eerste stagedag (uitgebreid verslag hieronder) en ik begon met een city trip door Arusha.

Om 10.00 uur werd ik opgepikt door Faraja. Samen namen wij voor het eerst een Dala Dala, het vervoer hier in Tanzania. Een busje waar oorspronkelijk 8 plekken in zitten. Hier mag je blij zijn als je er 'maar' met 8 personen/dieren in zit. Personal space (en deodorant) kennen ze hier niet echt. Maar goed het brengt ons wel waar we maar heen willen! Tijdens de city tour kreeg ik de hoogtepunten van Arusha te zien. Zo zijn ze hier heel trots op DE Clocktower, wat letterlijk een muur met een klok erin is. Die maakte dus iets minder indruk op mij. Echter maakte de central market een hele indruk op mij. Zoveel mensen en zoveel geuren. Ongelooflijk! Iedereen komt op je af en roept 'Mzungu' oftewel blanke. Faraja legde uit dat het veel met sociale ladders hier werkt en dat iets met een blanke hebben je zeker een paar trapjes hoger op de ladder zet. Best erg eigenlijk. Tijdens de tour merkte ik het wel een beetje; durf bijna te zeggen dat er geen man is die niet kijkt, terwijl er een hele andere blik en fibe van vrouwen komt die kijken.
De tour eindigde in de supermarkt, waar ik even 'los' kon gaan met de eerste inkopen. Het 'losgaan' in Tanzania is wel heel anders dan in Nederland. Hier was ik dankbaar voor jam uit blik zodat we wat op brood kunnen eten na de hagelslag die Joyce had mee genomen. Zal nog wel even wennen zijn als alle boodschappen uit NL op zijn..
In de supermarkt werd ik gebeld dat de kennismaking met mijn stage toch vandaag zou zijn en dat ik direct terug moest komen zodat we konden gaan. Hoe bedoel je omschakelen?
Daar kwam de Nederlandse stress weer even terug.. Gelukkig ging Marjolein de eerste keer mee.
Mijn stage is bij HIMS. Een organisatie die zich focust op meiden/vrouwen in communities. Dit zijn vrouwen die alleenstaand, weduwe, tienermoeder (is hier vanaf 11 jaar), gehandicapt, onopgeleid, misbruikt en/of verstoten zijn. In Tanzania hebben mannen duidelijk een hogere rol hier en is de vrouw eigenlijk volledig afhankelijk van de man.
Ik werd ontvanger door de oprichter van de organisatie: Mama Makaryn. Eerste indruk super vriendelijk, bomvol met ervaring en een vrouw met Afrikaanse pit.
Na een uitgebreide introductie over de visie, werkzaamheden, doelgroep en projecten, een korte rondleiding. Mama liet met vol trots haar materialen en kamers zien, maar voor mij was dit juist even schrikken. Zo indrukwekkend wat de mensen kunnen doen met de middelen die ze hier hebben. Diepe respect. Na alle indrukken was ik wel gaar en overweldigd.
Gauw naar huis om Joyce haar vehalen aan te horen!


De eerste dagen van het stage lopen zitten er op. Ik loop stage bij de DINKA school die staat voor Dutch Initiative Kimberly Africa. Deze school is opgebouwd door de Nederlandse Kimberly die getrouwd is met Eriq uit Tanzania. Het is een boarding school met inmiddels 92 kinderen waarvan 60% betaalde leerlingen en 40% weeskinderen die hier ook verblijven. Mijn eerste indruk was WAUW. Wat heeft dit stel van een stuk land een geweldig mooie school gemaakt. Het staat in the middle of nowhere en het is dik een half uur rijden van de bewoonde wereld. De docenten en kinderen kunnen hier alleen komen met de schoolbus. Marjolein van de organisatie heeft deze stageplek voor mij geregeld en zij bracht mij de eerste dag naar stage toe. Zo kon zij mij introduceren bij de DINKA school. Kimberly en de leraren zijn ontzettend vriendelijk en de kinderen hadden een welkomslied voor mij voorbereid. De eerste dag heb ik een beetje rondgekeken en foto's van de kinderen in de lokale opgehangen zodat ik een beetje de gezichten leerde kennen. De dag vloog voorbij en toen was het tijd voor de rit naar huis in de schoolbus. In Nederland moeten de leraren werken tot 5 uur maar hier stappen ook de docenten om 3 uur gewoon in de bus naar huis (ik ken een aantal basisschool juffen in Nederland die hier vast jaloers op zullen zijn). Ik zat samen met 10 kinderen, 4 docenten en de buschauffeur in de bus. Jeetje dat eerste halfuur om in de bewoonde wereld te komen is een echte Afrikaanse "bumpy ride". Je schud alle kanten op in de bus en je gaat over heuvels waarvan je denkt dat de bus meteen uit elkaar valt wanneer je hoort dat de uitlaat of iets anders van de bus geraakt werd. Wat wel mijn hart liet smelten is dat er in de bus dan twee kindjes tegen je aan in slaap vallen. Het is namelijk een lange rit want een uur en een kwartier later stond ik weer bij ons appartement en de volgende dag stond het busje om 06:50 weer klaar om mij op te halen. Op dag twee heb ik meegelopen bij standard 1/groep 1, hier waren kinderen van 5 en sommige zelfs van 4 jaar maar voor Nederlandse begrippen was dit groep 3. Het niveau vond ik namelijk best hoog want deze kinderen konden al hele zinnen schrijven en sommen maken van 22+16=38 en 14-8=6. Isabella van 5 jaar, de dochter van Kimberly heeft 4 weken vakantie van haar internationale school en huppelt gezellig de hele dag achter mij aan. Zo kan ik toch nog gezellig in het Nederlands kletsen. Na deze week zal ook de DINKA school dicht zijn voor 2 weken vakantie. Dus naast meekijken hebben Kimberly en ik plannen gemaakt voor wat ik ga doen wanneer de school dicht is. Ik ga een nieuw discipline plan maken voor de docenten en kinderen. In de Afrikaanse cultuur worden kinderen thuis en op school gestraft door een pak slaag. Op de DINKA school is dit absoluut niet toegestaan maar de kinderen zijn voor niks anders bang dan een pak slaag en omdat dit hier niet gebeurd kunnen ze soms erg naughty zijn (lees gooien met een computer). Om dit plan te schrijven ga ik de leraren interviewen wat zij nu doen aan straffen in de klas, hoe ze dit anders zouden willen en wat zij denken dat de oplossing is. We willen het discipline plan zo positief mogelijk maken en daarom maak ik ook een beloningssysteem voor goed gedrag. Dus die twee weken hoef ik niet naar de school maar zal ik druk genoeg zijn. Tips voor het discipline plan zijn altijd welkom :D